ไม่ได้ตั้งใจเกรียน…
แต่นี่เป็นท่าดีใจที่เจ็บปวดที่สุดตั้งแต่เล่นบอลมาครับ
คือเตะบอลเข้าแล้วตะคริวกินขา !
– – – – – – – – – – – – –
วันนี้เป็นอีก 1 วันที่ได้ทดสอบความฟิตของร่างกายและจิตใจ
เริ่มตั้งแต่ได้นอนตอนตี 3 ตื่นนอนตอน 6 โมงเช้า พร้อมกับเทคยาพาราไป 2 เม็ด
มีฟุตบอลที่ต้องลงแข่งวันนี้ 2 นัด เป็น 1 นัดชิงและ 1 นัดกระชับมิตรครับ
ช่วงเช้าทีมเราคว้าแชมป์ไปครองด้วยชัยชนะ 3-0 โดยที่ผมมีส่วนร่วมกับสองประตูแรก ส่วนใหญ่เน้นเดินเล่นเป็นหลัก เรียกว่าลงไปเป็นขวัญและกำลังใจแก่นักเรียนมากกว่าครับ 555
ช่วงบ่ายลงแข่งร่วมกับทีมคณะครู เจอกับทีมองค์กรนักเรียน ที่มีตัวนักบอลโรงเรียนหลายคน แน่นอนว่านัดที่สองสภาพร่างกายย่อมย่ำแย่กว่านัดแรก ได้เปลี่ยนตำแหน่งมายืนเป็นกองหน้าผ้าเย็นอยู่หน้าประตูฝั่งตรงข้าม
หลังจากเริ่มเล่นครึ่งหลังไปได้ไม่นาน ผมได้บอลมาจากเพื่อนร่วมทีม และได้ซัดเต็มข้อเข้าประตูไป พร้อมกับเกิดอาการตะคริวที่น่องขวา ท่าดีใจจึงออกมาอย่างที่เห็นนี่แหละครับ
ปฐมพยาบาลตัวเองเรียบร้อยเริ่มเกมต่อไปสักพัก ลองฝืนสปีดไปเอาบอล เป็นเรื่องจนได้ คราวนี้ต้องนอนหงายให้เพื่อนร่วมทีมมาช่วย แล้วต้องออกไปพักข้าง ๆ สนาม เป็นครั้งแรกที่เป็นตะคริวระหว่างแข่ง แต่ลงกลับมาก็ช่วยจ่ายให้เพื่อนยิงได้อีกหนึ่งนะ ^^
(น้ำหนักลดไป 2 โล ชั่งเปรียบเทียบเช้าเย็น ที่หายไป น่าจะเป็นน้ำในร่างกาย)
สภาพร่างกายให้คะแนนตัวเองประมาณ 30%
สภาพจิตใจ ถ้าเฉพาะงานนี้ น่าจะยังเต็มร้อยแหละเนอะ
สภาพจิตใจ ถ้าเฉพาะงานนี้ น่าจะยังเต็มร้อยแหละเนอะ