หลังจากที่ผมเล่าเรื่องที่ได้ไปสังเกตการสอนลูกเสือของครูวิชัยเมื่อตอนที่แล้วนั้น
อาทิตย์ถัดมาก็ได้เรื่องเลยครับ นักเรียนชาย ป.3 วิ่งมาตามที่ห้อง ป.5
“ครูครับ นักเรียน ป.1-ป.3 มารอเรียนลูกเสือแล้วครับ”
ห้ะ !!!!???งานเข้าครับ ครูวิชัยไม่อยู่ ทำไงดีสอนก็ไม่เป็น อย่าคิดกันว่าถ้าเรียนมาแล้วมันจะง่าย ๆ นะครับสอนลูกเสือไม่ได้เหมือนสอนเลข หรือสอนอ่านหนังสือ มันต้องจำกฎอะไรต่าง ๆ มากมาย แต่เอาน่า… แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อนก็แล้วกัน
ครูหนุ่มออกจากห้องมางง ๆ งานก็ตรวจไม่เสร็จ ป.5 นี่มีจำนวนนักเรียนเยอะที่สุดในโรงเรียนครับ คือ 21 คน มากกว่าป.1 ที่มีนักเรียน 7 คนอยู่ 3 เท่า (่แหม่…ต่างกันเยอะจัง – -“)
ผมให้นักเรียนตามเพื่อนอีกจำนวนหนึ่งมาเรียนที่อาคารอเนกประสงค์ เพราะร่มเงาอีกฟากสนามนั้นไม่เหลือที่ให้ยืนแล้วครับ ที่เดิมที่ครูวิชัยสอนครั้งก่อน หญ้าเจ้าชู้ขึ้นสูงมากแล้วครับ กลัวนักเรียนเข้าไปแล้วจะหลงทางออกมาไม่ได้ โตไวจริง ๆ
แทนที่พวกมัน เอ้ย! พวกนักเรียนจะค่อย ๆ บอกต่อ ๆ กัน กลับตะโกนข้ามกองลูกเสือสามัญซึ่งกำลังสงบนิ่งกันอยู่ และกองยุวกาชาดกำลังเข้าแถวเช็คยอด โอวน่อววว
……………………………………..
ในที่สุดเจ้าพวกตัวแสบก็เข้ามาในอาคารอเนกประสงค์ เหล่าลูกลิงทั้งหลายก็เริ่มปีนเวที กระโดดไล่เตะกัน แปลงร่าง ถ่างขา ไม่ฟังเสียง ไม่เรียงแถว ไม่แคร์คุณครู และไม่รู้น็อต(ภาษาเหนือเรียกว่าไม่รู้ฟ้า แปลว่าไม่รู้เรื่องรู้ราว ไม่สนใจใคร และขาดทักษะในการแสดงออกที่ดีตามหลักมารยาทสังคม) ผมคลำดูนกหวีดในกระเป๋าที่เคยติดตัวมาทุกวัน วันนี้ดันไม่พก สุดท้ายเรียกใกล้ ๆ มาก่อน เข้าแถวแล้วนับ หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด เก้า สิบ ได้ผลแฮะ เด็กพวกนี้ไม่กลัวครู แต่กลัวเลข 1 – 10 แล้วก็เข้ามาประจำแถว เสียงเงียบลงบ้าง แต่ก็ยังมีที่แย่งตำแหน่งกันยืน และพวกที่เหนือการควบคุมอีก 2- 3 คน ต้องให้เค้าเห็นคนอื่นจัดแถวสักพัก ถึงจะหยุดครับ
พอเด็กหยุดเล่นกลับยากกว่าเดิมแล้วสิ เพราะครูไม่รู้จะทำไงต่อน่ะสิครับ เท่าที่จำได้ต้องมีนับยอดแล้วมารายงานหน้าแถว (ส่วนการเข้าแถวครึ่งวงกลมนั้นตัดได้เลย ครูจำไม่ได้แน่นอน) ก็รายงานไปอย่างทุลักทุเล จากนั้นก็เริ่มเข้าสู่กระบวนการสอนลูกเสือตัวน้อย
เอาง่าย ๆ ให้อยู่หมัดก่อนละกัน
“เอ่อ…นักเรียนรู้มั้ยครับ ว่าลูกเสือมีไว้ทำอะไร” เสียงแบบพิธีกรรายการเด็กสุด ๆ
อ่า…ขึ้นขั้นนำด้วยคำถาม ถามนำไปก่อน หลายคนทำหน้าคิด มีนักเรียนตอบว่า “เป็นผู้บำเพ็ญประโยชน์ครับ” โอ้วว…ซึ้งน้ำตาแทบไหลที่เด็กตอบได้”
“ดีมากกกกกก” นี่ชมจริง ๆ จากใจนะครับ
เมื่อเห็นช่องผมจึงเล่นต่อ “วันนี้นักเรียนทำอะไรที่มีประโยชน์รึยังครับ…ถ้ายังเราจะไปช่วยกันเก็บขยะ รอบ ๆ อาคารอเนกประสงค์ คนละ 10 ชิ ชิ้…”
คือยังไม่ได้สั่งให้ไปครับ เหล่าลูกเสือก็พรวดพราดออกไปอย่างกับผึ้งแตกรัง แล้วเร็วด้วย 10 ชิ้น ไม่เร็วได้ไง กิ่งไม้แห้งหนึ่งกิ่งมีใบไม้เป็นร้อย แบ่งกันซะงั้น ไม่ไหวครับ เรียกกลับเข้าห้องมาดีกว่า
“แล้วรู้มั้ย หน้าที่อีกอย่างของลูกเสือคืออะไร” งงสิครับงานนี้ “ลูกเสือเป็นสายลับของทหารนะครับนักเรียน” อา….อึ้งครับ ได้ผล ๆ คือมันก็คุ้น ๆ ว่าจะยังงั้น คือในสมัยสงครามโลกหรือสงครามอะไรสักอย่าง ไทยเราใช้ลูกเสือคอยส่งข่าวกันครับ (ครูขอโทษครับนักเรียนแล้วจะไปศึกษาเพิ่มเติมมาสอนอีกรอบนะ 
)
“แล้วนักเรียนอยากเป็นสายลับมั้ยครับ”
ได้ผลดีเกินคาด คือคำตอบที่คิด คิดว่านักเรียนจะตอบว่า “อยากครับ” โดยพร้อมเพรียง แต่เปล่าเลย มี”อยากครับ” ไม่กี่คน แถวหลังพอตอบเสร็จก็แปลงร่างเป็นสายลับ อีกคนอย่างเป็นทหาร นั่นอยากเป็นตำรวจ นี่อยากเป็นหมอ และโน่นอยากเป็นครู จะเป็นซูปเปอร์แมน อยากเป็นเบนเท็น นารูโตะ อยากเป็นเซเลอร์มูน (เอ้ย อันนี้ไม่น่าใช่) ที่สำคัญ ทุกคำตอบมีท่าประกอบ อ้ากสสสสสสส์ !!!!
กว่าจะเรียกกลับมาอยู่เป็นผู้เป็นคนอีกครั้งก็เหนื่อยเลยครับ ต้องพึ่ง 1- 10 อีกรอบ ผมเลยด้นสดให้ครับ ว่าลูกเสือที่จะเป็นสายลับต้องทำยังไง “สายลับต้องเงียบนะครับนักเรียน ไม่งั้นถูกจับแน่” แววตาเหมือนจะเข้าใจ บางคนพยักหน้าให้พอใจชื้นขึ้นบ้าง
“ทั้งหมดแถววววว ตร้ง ! ” มีตรงบ้าง แต่ไม่เงียบ
“เอาล่ะ สายลับต้องเงียบนะครับ” ยัง ยังไม่หยุด
“ครูมีท่าแปลงร่างเป็นสายลับนะ” ทีนี้เริ่มหยุดมอง เงียบกริบ
ครูหนุ่มยังไม่ท้อ ขอลุยต่อ
“ทำตามครูนะครับ ทั้งหมดแถววววว ตร้ง” ยืดตัวตรงกันพรึ่บ !
“แปลงร่างเป็นสายลับ ! ”
ผมทำท่าเอามือรูดซิบปาก นักเรียนทำตาม เสียงเงียบลงบ้าง “ดีมากครับนักเรียน รูดซิบปากแล้วต้องไม่พูดนะ เพราะเราเป็นสายลับแล้ว” เอ้า ลองอีกทีนะครับ
ผมแอบคิดในใจ “หึหึ คราวนี้เงียบแน่”
“ทั้งหมดแถวตรง” ยืดตัวตงพร้อมกันพรึ่บ ! อีกครั้ง
“แปลงงงงง ร่างงงงงง เป็นนนนน สายยยยยยย ลับ ! ”
… … …
“ชิ้ง ! ” … “ช่า ! “…. “ฮึดย่าห์ ! ” …… “ฮ่าห์ ! ” …. “ย่าส์ ! “….
เสียงซาวด์เอฟเฟคจากปากลูกเสือสำรองสะท้านทั้งห้อง
พร้อมกับการต่อสู้กันของเหล่าสายลับลูกเสือสำรองอย่างไม่มีใครยอมใคร
อ่อ…ครูยอม T^T
ปล. หลังจากวันนั้น ผมก็ไปหาข้อมูลเพิ่มเติม และหาวิธีการสอนลูกเสือสำรองที่ถูกต้อง รวมทั้งถูกส่งไปอบรม BTC. ในที่สุดครับ
