ปกติแล้วเรื่องความรักในวัยเรียน คุณครูจะห้ามนักเรียนไม่ให้มีแฟนกันมั้ยครับ ?
ในฐานะครู ผมทำได้แค่เตือนเท่านั้นเองครับ ให้รักอย่างมีสติ ให้อยู่ในกรอบของความดีงาม ไม่ให้เดือดร้อนใคร และที่สำคัญควรรู้จักการป้องกัน
ป้องกันทั้งโอกาสที่จะมีอะไรกัน
และป้องกันทั้งโอกาสที่จะเป็นคุณแม่ก่อนวัยอันควรครับ
แต่ขึ้นชื่อว่าความรักแล้ว อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้นใช่มั้ยครับ
ซึ่งเราก็ต้องทำตามหน้าที่ ในส่วนที่ครูควรจะทำให้ดีที่สุดครับ
….
เมื่อไม่นานมานี้ มีนักเรียนมาตามผมและครูอีกท่านที่ห้องพักครู เพื่อให้ขึ้นไปช่วยสงบศึก นักเรียนชายหญิงที่ทะเลาะกันอยู่ชั้นบน…
เรื่องหึงหวง…
เรื่องราวไมไ่ด้ซับซ้อนอะไรมากมายครับ ทั้งคู่เลิกกันแล้ว แต่ฝ่ายหนึ่งเห็นอีกคนโพสต์รูปคู่กับคนอื่น ก็เกิดอาการหึง และขึ้นมาถามความเป็นไป จนมีปากเสียงกัน แล้วเพื่อน ๆ ก็ห้ามไม่อยู่ จนต้องร้อนถึงคุณครูต้องเข้าไประงับเหตุ
หลังจากที่ทำให้ทั้งคู่เย็นลง และอธิบายให้ครูฟังถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจนเข้าใจ (จริงๆ ทั้งคู่เป็นเด็กน่ารักครับ) ผมและครูอีกท่าน ก็ช่วยกันปรับความเข้าใจ และสิ่งที่ฝ่ายชายไม่ควรทำในฐานะสุภาพบุรุษ
เจ้าเด็กหนุ่มถามผมว่า “ครูเคยมีแฟนรึเปล่าล่ะครับ” ผมตีความจากคำถาม เขาคงต้องการจะสื่อว่าครูเข้าใจหัวอกเขามั้ย
ผมโอบไหล่แน่น ๆ แล้วบอกกับเขาว่า “พวกครูอายุขนาดนี้แล้ว ผ่านเหตุการณ์ที่ยิ่งกว่าที่เธอเจอมานี้หลายเท่าเลยล่ะ เดี๋ยวเธอก็จะผ่านมันไปได้ แล้วถึงวันนั้นได้มองกลับมา จะเห็นว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยมากเลยทีเดียว”
เด็กหนุ่มก้มหน้าและเงียบไป
….
ผมว่าบุคคลที่มีวุฒิภาวะ ที่ใกล้ชิดกับเด็กรองจากพ่อแม่ (หรืออาจจะมากกว่าพ่อแม่บางคน) ก็คือคนเป็นครูนะครับ
ในชีวิตที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมา แม้ไม่เคยประสบกับตัวเอง ก็ต้องเห็นตัวอย่างมาจากคนอื่น ซึ่งประสบการณ์ของครู น่าจะช่วยเด็กได้เยอะนะครับ อย่างน้อยที่สุด ก็เป็นคนที่รับฟังปัญหาได้อย่างเข้าใจ เด็ก ๆ ก็จะไม่ต้องแก้ปัญหานี้อย่างโดดเดี่ยว หรือทำตามคำแนะนำ(ที่อาจจะไม่ถูกต้อง)ของเพื่อนในวัยเดียวกันแล้วล่ะครับ
….
เด็กทั้งคู่แยกย้ายกันไป
ผมทวนคำถามของเด็กหนุ่มอีกครั้ง
นึกย้อนเรื่องราวของตัวเอง
.
.
.
.
“กับความรัก…แค่นี้มันยังน้อยไป เจ้าเด็กน้อย”
